The Mother's Life

 

For Nomzamo  
 
who ended her brilliant life on the 8th of April 2021
 
All unborn life is sacred
they say except
in case of rape or incest
or when the mother's life is at risk
 
Then you may kill the child
who would want to carry that
product of violence
that evil spawn
for nine months
push it out between your legs
 
Would you?
 
Some of us, ill-conceived yet unaborted,
Eros and Thanatos in constant tug-of-war
 
You sentence us to death a thousand times
then mourn when we kill ourselves
 
 
 

 
 
 ❤
 
 

Popular posts from this blog

Ons het jou in die Kaap gaan haal

Image
   Die Fairlane is 'n paar jaar later ingetrade - circa 1974   ❤   My pa het my so liefgehad dat hy sy kar se venster met 'n wielspanner flenters geslaan het om te sorg dat ek nie warm kry nie. Dit was die somer van 1968 en snikwarm in die Groot Karoo. My pa was lief vir karre. Hy't die lang, babablou Ford Fairlane sonder vinne kort vantevore gekoop, net voordat hulle moes Kaap toe ry om my te gaan haal. Die kar het elektriese vensters gehad, spoggerig vir sy tyd, maar klaarblyklik nie lugreëling nie, want toe die vensters weier om af te rol met die terugkomslag deur Laingsburg of Beaufort-Wes of Prins Albert, toe's hulle bang ek versmoor. Van 'n man wat sy karre in sy hart gedra het, moes dit veel gevat het om willekeurig sulke skade aan sy splinternuwe vlagskip te pleeg. Aan my pa se liefde vir my, tien dae gelede agtergelaat in die Mowbray-verpleeginrigting en nou op pad na my nuwe huis op 'n Karooplaas, bestaan daar dus geen twyfel nie. Vyftien jaar late
Read more

'n Tyd om te kom en 'n tyd om te gaan

Image
   Winter 1968 Wat is beter: om te weet jou pa gaan dood of om hom onverwags te verloor? So wonder ek en my neef nou die dag. 'n Ander niggie, wie se pa onverwags weg is, reken sy sou enigiets gee vir nog net een gesprek, vir die kans om te kan afskeid neem. Ek sê ek weet nie. My pa (middel agter op die foto hierbo) is dood ná twee maande in 'n hoësorgeenheid. Hy het sy hoeveelste hartaanval oorleef en sou moes terug hospitaal toe vir 'n hartomleiding wanneer hy sterk genoeg was. Een keer was dit ámper. 'n Dominee in 'n bruin poliësterpak roep my eenkant toe in die intensiewe eenheid. Hy wil weet of daar iets fout is tussen my en my pa. Ek voel oorbluf. Ek kan nie sien waarop die gesprek afstuur nie. Die magswanbalans tussen outoriteitsfiguur en sestienjarige laat my onseker staan. Nee, hoekom? Want dit lyk of jou pa nie wíl lewe nie, sê hy. Ek steek die geheim weg dat ek en my pa baklei. Dat ons nooit praat oor my dooie ma (heel regs op foto bo) nie. Dat hy drink e
Read more

You Give God a Bad Name [Part 2]

Image
Leon and I sometimes spend a few days in summer at a hunting lodge near my old hometown . Summer is a good time to occupy a hunting lodge - there are neither hunters nor dead animals around and one can enjoy a kind of pseudo-pastoralism without any of the annoying work of real farm life. Also, I don't know if I'd want to do Molteno in winter again, having acclimatised to the much milder Western Cape a long time ago.  Of course it always leaves a lingering sadness that we have to go and stay on someone else's farm. But hey, ons het almal op ons manier 'n plaas verloor , get over it. So we invited Anton to drive up from East London and share our little pastoral fantasy, and the vast old sandstone house, for a weekend. His eldest son would join us. I was on my way into town when I met them driving out to the farm and pulled over.  A small, grey man got out from the passenger side of the Landcruiser. He was hunched over and holding onto the front of his loos
Read more